داستان سرنگ
سرنگها ابزار پزشکی مهمی هستند و هزاران سال است که وجود داشته اند.
تزریق زیرپوستی در طول سال‌ها توسعه زیادی یافته است و تاریخچه آن بسیار پیچیده‌تر است که با آزمایش و نوآوری پیشرفت کرده.
سرنگ های جراحی حکاکی به دست اچ تی جفریس
سرنگ چیست؟
با توجه به فرهنگ لغت چمبرز عبارت است از:
syringes ابزار پزشکی برای تزریق یا بیرون کشیدن مایع، متشکل از یک استوانه توخالی با یک پیستون در داخل و یک سوزن توخالی نازک متصل یا وسیله ای مشابه که در باغبانی، پخت و پز و غیره استفاده می شود.
قطعات
قطعات سرنگ
از سه قسمت اصلی تشکیل شده اند:
سوزن
سوزن سرنگ یک لوله توخالی تیز است که پوست را سوراخ می کند و امکان تزریق دارو به بدن را فراهم می کند.
محفظه ی خالی
این جایی است که دارو قبل از تزریق نگهداری می شود و معمولاً شفاف است. هنگامی که دارو از طریق سوزن وارد بدن شد، دارو دیگر در محفظه شفاف قابل مشاهده نیست.
پیستون و پمپینگ
پیستون و پمپینگ با هم کار می کنند تا به کنترل مقدار دارویی که برای تزریق دریافت می کنید کمک کنند.
سرنگ های اولیه
در ابتدا نمونه های اولیه سوزن نداشتند و در عوض برای استفاده از پماد پزشکی یا ساکشن استفاده می شدند. بخش پیستون را می توان به سمت مواد مکنده عقب کشید یا به بیرون فشار داد تا دارو یا مایع را روی یک ناحیه اعمال کند. سرنگ در طب قدیم برای حذف آب مروارید از چشم از طریق مکش و استفاده دارو بر روی پوست استفاده می شد.
سوزن‌های اولیه به شکل نی توخالی، لوله‌های شیشه‌ای شکل بودند.
اختراع الکساندر وود
دکتر الکساندر وود در سال 1873
عکاسان: بارو و جرارد
دکتر اسکاتلندی الکساندر وود با اختراع سرنگ مدرن زیرپوستی در سال 1853 پیشرفت بالایی به سرنگهای آن زمان داد. هدف او درمان درد تنها در یک ناحیه از بدن بود. او یک سوزن توخالی، که اختراع پزشک ایرلندی به نام فرانسیس ریند بود را به به یک پیستون وصل کرد و نوع ساده سرنگهای امروزی را ساخت.
او با استفاده از سرنگ زیرپوستی که به تازگی اختراع کرده بود توانست داروی مسکن را به ناحیه ای که باعث درد می شد تزریق کند. اولین بیمار او زنی بود که دچار نورالژی شده بود که پس از آسیب عصبی باعث درد شدید می شود. به او در محل دردش داروی مسکن مورفیا تزریق شد. مورفیا مخلوطی از شری و مورفین بود که یک داروی مسکن قوی بود.
سرنگ شیشه ای که گفته می شود توسط دکتر الکساندر وود استفاده شده
اختراع چارلز گابریل پرواز
به طور تصادفی، جراح ارتوپد فرانسوی، چارلز گابریل پرواز، در همان زمان سرنگی دیگر را اختراع کرد. علیرغم اختراع آنها در همان سال (بدون ملاقات)، دکتر وود به عنوان اختراع سرنگ شناخته می شود. سرنگ پرواز بر خلاف شیشه از نقره ساخته شده بود. این بدان معناست که شما نمی‌توانید محتویات آن را ببینید و کنترل مقدار دارویی که به بیمار داده می‌شود بسیار سخت‌تر می‌شود. مکانیسم پیستون دکتر پرواز نیز با وود متفاوت بود، زیرا پرواز به جای فشار دادن پیستون، از یک پیچ استفاده می کرد.
سرنگ دکتر پرواز
تفاوت های این دو
چیزی که اختراع دکتر پرواز را از سایر سرنگهای قبلی متمایز می کرد، توانایی تزریق مقادیر کوچک و اندازه‌گیری شده به یک ناحیه بدون ایجاد بریدگی یا برش در پوست است. در عوض کناره‌های شیشه‌ای دکتر وود باعث می‌شود تا دوز دارو تزریق شود و پیستون کنترل بیشتری بر روی دوز دارو را میداد.
ادامه ی پیشرفت ها
در ادامه این وسایل بیشتر توسعه یافتند و نشانه های اندازه‌گیری‌ها به کناره‌های آن ها اضافه شد و امکان کنترل بیشتر را فراهم کرد. قبل از این، دوزها اغلب به طور تقریبی اندازه‌گیری می‌شد، که سبب تزریق مقدار زیاد یا خیلی کم دارو به بیمار می شد.
استفاده مجدد از سرنگ مشکلی که راه حلی ساده داشت
در حالی که سرنگهای پلاستیکی برای یک بار مصرف تولید شدند، در برخی موارد که مواد کمبود سرنگ وجود داشت، سرنگهای پلاستیکی مجددا استفاده می شدند. که باعث گسترش بیماری به ویژه هپاتیت و HIV شود. در اواخر سال 1990 سرنگ غیرفعال خودکار K1 اختراع شد و فقط یک بار قابل استفاده بود. پس از تزریق می توانستید پیستون را آن دربیاورید و به این معنی بود که استفاده شده و یکبار مصرف است. این سرنگها برای مبارزه با گسترش بیماری از طریق استفاده مجدد از سرنگ اختراع شد.
سرنگ K1
مواد استفاده شده
بسته به کاربردشان انواع مختلفی از مواد ساخته می شوند. از لحاظ تاریخی سرنگها از فلز و شیشه ساخته می شدند. این جنس سرنگ امکان تمیز کردن و استفاده مجدد را می داد.اما قبل از درک مفهوم یکبار مصرف، این روش سبب گسترش بیماری ها نیز می شد. اما پس از کشف اهمیت تجهیزات استریل کردن بین بیماران، سوزن‌ها و سرنگها در بین استفاده استریل می شدند. امروزه بیشتر سرنگهایی که می بینیم پلاستیکی با سوزن های فولادی ضد زنگ هستند و یک بار مصرف هستند. این برای اطمینان از این است که هر بار که از آنها استفاده می شود، استریل هستند و باعث گسترش بیماری نمی شوند.
سرنگهای مدرن امروزی
واکسن استرزنکا در کنار سرنگ امروزی
سرنگی که امروزه در حال استفاده از آن هستیم و در واکسن کووید-19 می بینیم، بسیار شبیه به نمونه های تاریخی مجموعه های ما است. امروزه سرنگهای مدرن برای اهداف مختلفی در پزشکی برای انسان ها و حیوانات استفاده می شوند:
- تزریق به بدن
- تزریق وریدی در جریان خون
- استفاده از ترکیباتی مانند چسب یا روان کننده ها
- اندازه گیری و کشیدن مایعات
و بسیاری از این قبیل
امروزه این محصولات نقش اساسی در درمان و صنعت پزشکی دارند و در انواع مختلفی تولید شده اند.
سرنگهای انسولین لوئرلاک که یکی از رایج‌ترین انواع سرنگهای یک بار مصرف و ارزان هستند که اغلب دارای یک سوزن ظریف اند.
و انواع مختلف آن ها را امروزه می بینیم و با آن ها سر و کار داریم.
شاید بتوان گفت منشا تمام روش هایی که با سوزن انجام می شوند مثل میکرونیدلینگ از سوزن های این محصولات الهام گرفته اند.
امیدواریم از این مقاله لذت برده باشید.
سلامت و پیروز باشید